جوکره ماه

جو کره ماه نسبت به جو زمین بسیار رقیق و ناچیز است.

یکی از منابع تشکیل جو در کره ماه، تراوش گازها است. گازهایی هم‌چون رادون و هلیوم که از فروپاشی رادیواکتیو درون پوسته و جبه ماه پدید می‌آیند به آسمان ماه تراوش می‌کنند و به ساخت جو ماه کمک می‌کنند. دیگر خاستگاه‌های تشکیل جو ماه، بمباران سطح ماه توسط ریزشهاب‌ها، پدیدهٔ باد خورشیدی و تابش آفتاب است که در فرایندی به نام کَند و پاش باعث رهاسازی گاز در جو می‌شوند.

گازهای رهاشده به‌وسیلهٔ فرایند کندوپاش یا:

• توسط گرانش کره ماه دوباره به درون خاک و سنگ‌پوشه ^regolith ماه کشیده می‌شوند.
• یا تحت فشار تابش خورشیدی به فضا می‌روند یا اگر این گازها یونیده شده‌باشند، میدان مغناطیسی باد خورشیدی آن‌ها را با خود می‌برد.

در جو ماه عناصر سدیم و پتاسیم با بهره‌گیری از روش‌های طیف‌بینی زمینی یافت شده‌است. هم‌چنین از بررسی داده‌های دریافتی از طیف‌سنج 

طلوع زمین آن‌طور که در جو ماه دیده می‌شود. عکسی از آپولو ۱۵.

جو

از تمام خورشید فقط جو آن قابل مشاهده‌است ناحیه‌ای که از لحاظ فعالیت نیز غنی است پایه جو خورشیدی شید سپهر است لکه‌های خورشیدی بر روی شید سپهر ظاهر می‌شوند لایه خارجی بعدی رنگین سپهر است تاج آخرین لایه جوی خورشید می‌باشد.

شید سپهر یک لایه نازک گاز که بیشترین عمقی که می‌توانیم آن را مشاهده کنیم و تابش قابل رویت از آن منتشر می‌شود وبر این سطح دانه‌های گذرا با عمر متوسط ۵ تا ده‌ها دقیقه را مشاهده می‌کنیم شکل‌گیری‌های روشن نامنظم که به وسیلهٔ رگه‌های تاریک احاطه شده‌اند این دانه دار شدن خورشیدی لایه بالایی ناحیه جا به جایی خورشید است لایه گازی به ضخامت حدود ۰/۲r زمینی که درست زیر پایه شید سپهر قرار می‌گیرد در این منطقه انرژی گرمایی توسط جا به جایی منتقل می‌شود توده‌های گرم

لکه‌های سطح خورشید در نقشه ساموئل دان

گاز (سلول‌های جا به جایی) بالا می‌روند و به صورت دانه‌های روشن ظاهر می‌شوند و انرژیشان را در شید سپهر تخلیه می‌کنند گازهای سرد تر پایین می‌آیند. طیف پیوستار سرار قرص خورشیدی یک دمای مؤثر _استفان بولتزمن_ 5800k را برای شید سپهر تعریف می‌کند از میان شید سپهر به سمت بیرون دما به شدت پایین می‌آید و سپس مجدداً در حوالی ۵۰۰km داخل رنگین سپهر شروع به بالا رفتن می‌کند تا این که به دماهای بسیاربالا درتاج می‌رسد. شید سپهر یک طیف پیوسته جسم سیاه گسیل می‌دارد لذا بایستی در طول موج‌های مرئی کدر باشد اما چگالی‌ها در اینجا بسیار کمتر از مقداری است که گاز برای کدر بودن و تولید تابش پیوسته جسم سیاه لازم دارد.

جو سیاره ی اورانوس

در جو این سیاره هیدروژن -12 درصد هلیوم -2درصد متان وجود دارد.

این سیاره به رنگ آبی مایل به سبز دیده می شود.

جو بهرام (مریخ )

در جو بهرام ۹۵درصد دی اکسید کربن ،۳درصد نیتروژن ،۱/۶درصد آرگون وفقط مقدار نا چیزی اکسیژن وآب وجود دارد.جو سیاره سرخ بسیار رقیق است به طوری که فشار جوی سطح آن معادل یک صدم فشار جو زمین در سطح دریاست .علاوه بر این جو بهرام (مریخ)محافظ خوبی در برابر تابش های مرگبار فضایی نیست . بیشتر مناطق بهرام سرد است دمای هوای در قطب های آن می تواند تا۱۳۰درجه زیر صفر پایین برود .