کمربند سیارکها همانطور که گفته شد ناحیهای بین مریخ و مشتری است که سیارکها در آن قرار دارند و بیشتر به مریخ نزدیک است تا به مشتری و سیارکهای این ناحیه در حدود ۳۰۰ – ۶۰۰ میلیون ک م با خورشید فاصله دارند. (ناحیه داخلی منظومه شمسی سیارکها). مدار سیارکها بیضی شکل هست. بعضی از آنها هنگام گردش از داخل ناهید عبور میکنند و بعضی در دام گرانش مشتری گیر کرده و از کمربند سیارکها خارج میشوند و بعضی در دام مریخ میافتند یا با یکدیگر برخورد میکنند. قمرهای فوبوس و دیموس مریخ ممکن است سیارکهایی باشند که در دام آن افتادهاند.
همانطور که در شکل میبینید این کمربند شامل سه بخش دیگر نیز میباشد:
Trojans: تروجانها یا سیارکهای تراوایی مدار مشترک با مشتری دارند و با هر یک دور مشتری یک دور میزنند
Hildas: هر دو دور مشتری به دور خورشید برابر ۳ دور آنها به دور خورشید است.
Greeks: تعداد دور این سیارکها متغیر است.
علاوهبر اینها سه مدار دیگر نیز وجود دارد که برخی سیارکها در آن قرار دارند که در شکل زیر مشخص است:
آپولوها: مدار زمین را قطع میکنند
آتنها: همیشه از زمین به خورشید نزدیکترند
آمورها: سیارکهای بین زمین و مریخ
سیارکها یا اختروارها (به انگلیسی: Asteroid) اجسام کوچکی هستند که از سنگ یا فلز یا سنگ و فلز ساخته شدهاند. سیارکها معمولاً اجسام نامنظمی هستند و بر گرد خورشید حرکت میکنند. میلیونها سیارک در منظومه خورشیدی ما وجود دارند. بسیاری از آنها میان مدار بهرام (مریخ) و مدار هرمز (مشتری) قرار گرفتهاند و گرد خورشید میگردند. دستهای دیگر از آنها در مکانهای دیگر منظومه خورشیدی یافت میشوند. به نظر میرسد علت اینکه اغلب آنها در فاصلهٔ مریخ و مشتری دیده میشوند این است که احتمالاً در مدار بین این دو سیاره، سیارهٔ دیگری نیز وجود داشتهاست که به علت گرانش شدید مشتری متلاشی شدهاست و سیارکها پدید آمده باشند.
به سیارکهایی که بر اثر نیروی گرانش سیارهها در مداری گیر افتاده باشند «سیارک اسیر» میگویند. در این صورت سیارهٔ نامبرده به گرد سیاره بزرگتر میگردد.