قمرهای مریخ و مشتری

قمرهای مریخ

دیموس

فوبوس

سیارهٔ بهرام یا مریخ دو قمر طبیعی بسیار کوچک دارد که نام آن‌ها فوبوس و دیموس است که استدلال می‌شود که سیارک‌های اسیر شده هستند. آساف هال هر دو قمر را در سال ۱۸۷۷ میلادی کشف کرده بود.

قمرهای مشتری

سیارهٔ مشتری ۷۹ قمر شناخته‌شده دارد که ۴ قمر آن: قمرهای گالیله‌ای آیو، گانیمید، اروپا و کالیستو، معروفیت بیشتری دارند.

قمر آیو

آیو

آیو نام یکی از قمرهای مشتری و یکی از قمرهای گالیله‌ای است. آیو نزدیک‌ترین قمر از اقمار گالیله‌ای مشتری به آن است، این قمر از نظر اندازه کمی بزرگ‌تر از ماه است و با ۴۰۰ آتشفشان فعال، فعال‌ترین جرم از نظر زمین‌شناختی در منظومهٔ خورشیدی است. پژوهشگران دریافته‌اند که سطح این قمر به شدت بوی نامطبوعی مانند تخم‌مرغ گندیده می‌دهد که ناشی از انتشار سولفور آهن و ترکیبات گوگردی از آتشفشان‌های سطح این قمر است.

گانیمید

گانیمید

گانیمید یا گانیمد یکی از قمرهای مشتری و بزرگ‌ترین قمر منظومهٔ خورشیدی با قطری برابر ۵٬۲۷۰ کیلومتر است. از لحاظ قطر بزرگ‌تر از سیارهٔ عطارد و کم‌تر از نصف آن حجم دارد و حجمی سه برابر ماه دارد. این قمر، تنها قمر منظومهٔ خورشیدی است که یک میدان مغناطیسی قدرتمند دارد که احتمالاً نشان‌دهندهٔ وجود یک هستهٔ رسانا از فلز مایع است.

اروپا

اروپا نام یکی از هفتاد و نه قمر سیارهٔ مشتری است. گالیله این قمر را در سال ۱۶۱۰ میلادی کشف کرد.

کالیستو

کالیستو یک قمر طبیعی سیارهٔ مشتری است و گالیله آن را در سال ۱۶۱۰ کشف کرد و سومین قمر بزرگ در منظومهٔ خورشیدی است و دومین قمر بزرگ بعد از گانیمد است.

پنجمین سیاره

هرمز یامشتری بزرگ ترین سیاره منظومه شمسی و پنجمین سیاره دور از خورشید است .این سیاره یکی از درخشان ترین اجرام آسمان شب است ,,تنها ماه ,,ناهید و گاهی اوقات از مریخ درخشان تر است .میانگین فاصله مشتری از خورشید برابر با ۷۷۷۹۲۰۰۰۰کیلومتر (۵،۲نجومی)است.قطر استوایی این سیاره تقریبا ۱۴۳۰۰۰(۸۹۰۰۰مایل)است وبه اندازه ای بزرگ  است که همه سیارات دیگر منظومه شمسی می تواننددر ان جای بگیرند .هم چنین می توان ۱۰۰۰کره زمین را در هرمز جای داد . ترکیبات این سیاره مانندترکیبات یک ستاره است واگر سنگینی ان ۸۰برابرشود،تبدیل به یک ستاره می شود .دوره چرخش این سیاره ۹۹۲۵ساعت و تناوب مداری ان۱۱سال۳۱۳۸۳۹روز است ....